ὀϐολός

ὀϐολοστατέω-ῶ

ὀϐολοστάτης
ὀϐολοστατέω-ῶ [ᾰ] prêter à usure (propr. peser des oboles), Luc. Nec. 2.
Étym. ὀϐολοστάτης.