ὀϐριμόγυιος

ὀϐριμοεργός

ὀϐριμόθυμος
ὀϐριμο·εργός, ός, όν [] qui agit avec force ou violence, particul. en mauv. part, hardi, audacieux, terrible, Il. 5, 403 ; 22, 418 ; Hés. Th. 996.
Étym. ὄϐριμος, ἔργον.