ὀχεταγωγία

ὀχετεία

ὀχέτευμα
ὀχετεία, ας (ἡ) dérivation par un canal, Arstt. P.A. 3, 5, 11 ; fig. Th. C.P. 3, 9 ; 5, 6.
Étym. ὀχετεύω.