οἰακοστροφέω-ῶ

οἰακοστρόφος

οἰακοφόρος
οἰακο·στρόφος, ος, ον [] qui dirige (propr. qui fait tourner) le gouvernail, Pd. I. 3, 89 ; Eschl. Sept. 62 ; Eur. Med. 523.
Étym. οἴαξ, στρέφω.