οἰκοδόμημα

οἰκοδόμησις

οἰκοδομητέον
οἰκοδόμησις, εως (ἡ)
1 action de construire une maison, Thc. 3, 21 ; Plat. Gorg. 455b ; au pl. Plat. Rsp. 394a ||
2 p. ext. construction, édifice, Plat. Criti. 117a, Leg. 778e.
Étym. οἰκοδομέω.