οἰκοφθορέω-ῶ

οἰκοφθορέω-ῶ (f. ήσω, ao. οἰκοφθόρησα ; pass. ao. οἰκοφθορήθην, pf. οἰκοφθόρημαι) ruiner une maison, Plat. Leg. 929d ; d’où au pass. être ruiné, Hdt. 5, 29 ; 8, 142, etc.