οἰναρίζω

οἰνάριον

οἰναρίς
οἰνάριον, ου (τὸ) [ᾱ]
1 mauvais petit vin, Com. (Ath. 60c, etc.) ; Dém. 933, 24 ||
2 un peu de vin, Epict. Ench. 12 ||
E [ᾰ] Anth. 11, 189.
Étym. οἶνος.