οἰστρομανία

οἰστροπλήξ

οἶστρος
οἰστρο·πλήξ, ῆγος (ὁ, ἡ) atteint de la piqûre d’un taon, p. suite transporté de fureur ou de désir, Eschl. Pr. 682 ; Soph. El. 5 ; Eur. Bacch. 1229.
Étym. οἶστρος, πλήσσω.