οἰσύπη

οἰσυπηρός

οἰσυπίς
οἰσυπηρός, ά, όν [] qui suinte, graisseux, en parl. de la laine des animaux, Ar. Ach. 1176 ; Diosc. 2, 84 ; Archig. (Orib. p. 31c).
Étym. οἰσύπη.