ὀκταπόδης

ὀκτάπους

ὀκτάρριζος
ὀκτά·πους, ους, ουν, gén. ποδος [ᾰ]
1 long ou large de huit pieds, Batr. 310 ; Anth. 6, 96 ||
2 qui possède un attelage à huit pieds, c. à d. une paire de bœufs, Luc. Scyth. 1.
Étym. ὀ. πούς.