ὀλϐήεις

ὀλϐία

Ὄλϐια
ὀλϐία, ας () bonheur : εἰς ὀλϐίαν (s. e. βάλλε) Com. anon. (Phot. p. 20, 24), va-t’en au bonheur, c. à d. ironiq. à tous les diables.
Étym. ὄλϐιος.