ὀλιγηροσίη

ὀλιγησίπυος

ὀλίγιστος
ὀλιγη·σίπυος, ος, ον [ῐῐ] qui a une petite corbeille à pain, d’où pauvre en pain, Anth. 6, 288, 300.
Étym. ὀλ. σιπύα.