ὀλισθήεις

ὀλίσθημα

ὀλισθηρός
ὀλίσθημα, ατος (τὸ)
1 glissement, chute, Plat. Tim. 43c ; fig. Plut. M. 49c ||
2 luxation, Hpc. 572, 46.
Étym. ὀλισθάνω.