ὀλυνθοφόρος

ὄλυρα

ὀλυρίτης
ὄλυρα, ας (ἡ) [ῡ] sorte de froment ou d’épeautre, Il. 5, 196 ; 8, 564 ; Hdt. 2, 36, 77 ; Dém. 100 fin, etc.
Étym. pré-grec.