ὀμφαλικός

ὀμφάλιον

Ὀμφάλιον
ὀμφάλιον, ου (τὸ) [ᾰ]
I petit nombril, Nic. Al. 609 ; Arat. 206, 213 ||
II p. anal. bosse ou pointe d’un bouclier, Anth. 7, 506 ; Epigr. (DL. 8, 45).
Étym. dim. d’ὀμφαλός.