ὀπισθίδιος

ὀπίσθιος

ὀπισθίως
ὀπίσθιος, ος, ον, de derrière, postérieur, Hdt. 2, 103 ; Xén. Eq. 11, 2 ; Arstt. H.A. 8, 24, etc. ; τὰ ὀπίσθια, Arstt. H.A. 2, 1, 12, ou τὸ ὀπίσθιον, Arstt. Inc. an. 5, 2, le train de derrière.
Étym. ὄπισθε.