ὀψιότης

ὀψιπέδων

ὀψίπλουτος
ὀψι·πέδων, ωνος () [] qui a vécu longtemps dans les fers, en parl. d’un vieil esclave, Mén. fr. inc. 376 Meineke.
Étym. ὀψέ, πέδη.