ὀπτήσιμος

ὄπτησις

ὀπτήτειρα
ὄπτησις, εως (ἡ)
1 action de rôtir, de griller, Arstt. Meteor. 4, 3, 18 ||
2 action de cuire, en gén. Ath. 109c ; Luc. Prom. 2, etc.
Étym. ὀπτάω.