ὀρχάς

ὄρχατος

ὀρχέω-ῶ
ὄρχατος, ου (ὁ) [ᾰ]
1 enclos d’arbres, Il. 14, 123, etc. ; Eur. (Ath. 465b) ; Anth. 9, 314 ||
2 p. suite, parc, jardin, Od. 7, 112, etc.
Étym. pré-grec ; cf. ὄρχος.