ὀρχηστικός
ὀρχηστικῶςὀρχηστικός, ή,
όν :
1 qui concerne la danse,
Plat. Leg.
816a ;
subst. ἡ ὀρχηστική (s. e.
τέχνη) Pol.
9, 20, 7 ; Luc.
Salt. 65, 71,
l’art de la danse ||
2 qui se livre à la danse,
Plut. M.
27b,
67b ||
Cp. -ώτερος, Arstt. Poet. 4.
Étym.
ὀρχέομαι.