ὀρεστιάς

ὀρεστίας

ὀρέστιον
ὀρεστίας, ου (ὁ) [ᾱ] vent des montagnes, A. Tat. astr. Isag. in Arat. 158a Petau ; Call. fr. 35.
Étym. ὄρος.