ὀργά

ὀργάζω

ὀργαίνω
ὀργάζω (seul. prés. ao. ὤργασα et pf. pass. ὤργασμαι)
1 amollir, masser, pétrir, Ar. Av. 839 ; Nic. Al. 154 ; Th. 652 ; Plat. Theæt. 194c ||
2 corroyer, tanner, Hdt. 4, 64.
Étym. ὀργάς.