Ὄργιος

ὀργιοφάντης

ὀργιστέον
ὀργιο·φάντης, ου (ὁ) qui initie aux mystères des orgies, Orph. H. 5, 11, etc. ; Anth. 7, 485, etc.
Étym. ὄργιον, φαίνω.