ὁρτάζω

ὀρταλίς

ὀρταλιχεύς
ὀρταλίς, ίδος (ἡ) [ᾰῐδ] petit oiseau, ou, en gén., petit d’un animal, jeune animal, Nic. Al. 295.
Étym. ὄρνυμι ; cf. les suiv.