ὀρθοϐατέω-ῶ

ὀρθοϐουλία

ὀρθόϐουλος
ὀρθοϐουλία, ας (ἡ) avis sage, raisonnable (propr. droit) Polém. Physiogn. p. 219.
Étym. ὀρθόϐουλος.