ὅσπερ

ὄσπριον

ὀσπριοφαγέω-ῶ
ὄσπριον, ου (τὸ) graine légumineuse, d’où légume, Hdt. 2, 37, etc. ; d’ord. au plur. Hpc. 404, 29 ; Xén. An. 4, 4, 9 ; Plat. Criti. 115a, etc.