ὀξύστομος

ὀξύσχοινος

ὀξύτατος
ὀξύ·σχοινος, ου (ὁ) sorte de jonc à feuilles aiguës, Batr. 164 ; Diosc. 4, 52.
Étym. ὀ. σχοῖνος.