ὀξύτης

ὀξυτόκιον

ὀξυτόμος
ὀξυ·τόκιον, ου (τὸ) [ῠ] s. e. φάρμακον, moyen pour faciliter un accouchement, Diosc. 2, 194.
Étym. ὀ. τίκτω.