Πάφος

πάχετος

παχέως
πάχετος (τὸ) [ᾰ] épaisseur, Od. 23, 191 ; Nic. Th. 385, 387, 465 ; Opp. H. 4, 535 ; sel. d’autres, adj. épais, ou subst. masc. (acc. πάχετον, Od. 8, 187) pierre massive.
Étym. παχύς.