Πάχυνος

πάχυνσις

παχυντικός
πάχυνσις, εως (ἡ) [ᾰ] épaississement, d’où grosseur, Arstt. Meteor. 4, 6, 4 ; Th. C.P. 6, 11, 7.
Étym. παχύνω.