παιδαγωγικός
παιδαγωγικῶςπαιδαγωγικός, ή, όν
[ᾰγ]
1 qui concerne l’éducation
des enfants, d’où l’éducation
en gén. Plut.
M. 124d, etc. ||
2 p.
ext. ἡ παιδαγωγική (s.e. τέχνη) Plat. Rsp. 406a, l’art de soigner
(propr. de gouverner) une maladie.
Étym.
παιδαγωγός.