Παιδεία

παίδειος

παιδεραστέω-ῶ
παίδειος ou mieux παιδεῖος, ος, ον, qui concerne les enfants, qui convient aux enfants, Pd. I. 2, 5 ; Eschl. Ag. 1242, 1593 ; Soph. Ant. 918 ; Plat. Leg. 643b, etc. ||
E Ion. παιδήϊος, Nonn.
Étym. παῖς.