παιδευτικός

παιδευτικός, ή, όν, qui concerne l’instruction, T. Locr. 103 ; ἡ παιδευτική (s.e. τέχνη) Plat. Soph. 231b, l’art d’instruire ; τὸ παιδευτικόν, Plut. Lyc. 4, l’instruction.