παλαιοτόκος

παλαιότροπος

παλαιοφανής
παλαιό·τροπος, ος, ον [ᾰ] conforme aux coutumes ou aux mœurs anciennes, Nicom. Arithm. 129 ; Jambl. V. Pyth. 23.
Étym. π. τρόπος.