παλιμϐακχειακός

παλιμϐάκχειος

παλίμϐαμος
παλιμ·ϐάκχειος, ου (ὁ) [ᾰλ] t. de pros. antibacchique, pied de deux longues et d’une brève ‒‒⏑ (inverse du bacchique ⏑‒‒) Drac. 128, 22, etc.
Étym. π. βάκχειος.