παλίμπλαγκτος

παλιμπλάζομαι

παλιμπλανής
παλιμ·πλάζομαι [ᾰ] (seul. part. ao. pass. παλιμπλαγχθείς) errer en revenant sur ses pas, Il. 1, 59 ; Od. 13, 5.
Étym. π. πλάζω.