παλιγγέλως

παλιγγενεσία

παλιγγενέσιος
παλιγ·γενεσία, ας () [ᾰλ]
1 renaissance, Plut. M. 998c ; Phil. 2, 501 ; particul. résurrection, NT. Matth. 19, 28 ||
2 régénération, Phil. 1, 159 ; M. Ant. 11, 1 ; particul. régénération par le baptême, NT. Tit. 3, 5.
Étym. π. γένεσις.