παμφάγος

παμφαής

Παμφάης
παμ·φαής, ής, ές [ᾰ] tout brillant, en parl. de miel, Eschl. Pers. 612 ; du feu, Eur. Tr. 548 ; du soleil, Eur. Med. 1251 ; surt. chez les Trag.
Étym. π. φάος.