πάγχυ
Πάγχωνπάγχυ [ῠ]
adv. tout à fait, Il. 10, 99 ; Pd. P. 2, 150 ; Hés. O. 262 ; μάλα π. Il. 14, 143 ; π. μάλα,
Il. 12, 165 ;
π. λίην, Od.
4, 825, m.
sign. ||
E Chez les poètes att. seul. Eschl. Sept. 641 ; Ar. Ran. 1531 ; en prose seul. App.
Civ. 2, 2 ;
Syr. 24.
Étym.
πᾶν, th.
χυ- de
χέω.