πανδόκευσις

πανδοκεύτρια

πανδοκεύω
πανδοκεύτρια, ας () femme aubergiste, d’où auberge, Ar. Ran. 114 ; φάλαινα π. Ar. Vesp. 35, baleine prête à tout avaler.
Étym. πανδοκεύω.