πανοικί

πανοικία

πανοίκιος
παν·οικία, ας (ἡ) [ᾰν] toute la maison, DH. 1, 313 Reiske ; Phil. 1, 461 ; dat. adv. c. les préc. Ath. 252e ; Philém. (Bkk. p. 112, 15) ||
E Ion. dat. adv. πανοικίῃ, Hdt. 7, 39 ; 8, 106 ; 9, 109.