πανόμματος

πανόμοιος

πανομοίως
παν·όμοιος, épq. παν·ομοίϊος, ος, ον [ᾰ] tout à fait semblable, Anth. 7, 599, etc. ; Nonn. D. 16, 161.
Étym. π. ὅμοιος.