πανομοίως

πανομφαῖος

πανομφής
παν·ομφαῖος, ου (ὁ) [ᾰν] de qui émanent tous les oracles, tous les présages, ép. de Zeus, Il. 8, 250 ; Anth. 6, 52 ; Q. Sm. 5, 626, etc.
Étym. π. ὀμφή.