πανταχῇ

πανταχόθεν

πανταχόθι
πανταχόθεν [τᾰ] adv. :
1 de toute part, de tous côtés, Hdt. 7, 25, etc. ; Ar. Lys. 1007 ; Plat. Conv. 190e, etc. ||
2 de toute façon, Thc. 1, 17, etc. ; Xén. Mem. 2, 1, 25, etc.
Étym. π. -χοθεν.