πανθηλής

πάνθηρ

πανθήρα
πάν·θηρ, ηρος (ὁ) guépard, sorte de panthère, Hdt. 4, 192 ; Xén. Cyn. 11, 1 ; Arstt. H.A. 6, 35, 3.
Étym. emprunt à une langue orientale.