πανημέριος

πανήμερος

Πάνημος
παν·ήμερος, ος, ον :
1 qui dure tout le jour ; adv. neutre πανήμερον, Hdt. 7, 183, toute la journée ||
2 de chaque jour, jour par jour, Eschl. Pr. 1024 ||
E Dor. πανάμερος [ᾰᾱ] Eur. Hipp. 369.
Étym. π. ἡμέρα.