παππαπαππαπαῖ

πάππας

παππεπίπαππος
πάππας, voc. α, gén. ου, dat. ᾳ, acc. αν (ὁ) papa, mot d’enfant, Od. 6, 57 ; Hdt. 4, 59 ; Ar. Pax 120, Eccl. 645.