παρωνύμιος

παρώνυμος

παρωνύμως
παρ·ώνυμος, ος, ον [ῠ] qui porte un nom semblable, particul. qui dérive d’un autre mot, Eschl. Eum. 8 ; Arstt. Categ. 1, 5 ; τὸ π. Plut. M. 560d et e, surnom.
Étym. π. ὄνομα.