παραχυτέον

παραχύτης

παράχωμα
παραχύτης, ου (ὁ) [ῠ] garçon de bains, propr. qui se tient auprès des baigneurs pour verser de l’eau, Plut. M. 538a ; Cléarq. (Ath. 518c).
Étym. παραχέω.