παραιϐαδόν

παραιϐασία

παραίϐασις
παραιϐασία, ion. -ίη, ης (ἡ) [ϐᾰ] transgression, faute, Hés. Th. 220 ; Q. Sm. 13, 382.
Étym. παραιϐάτης.